Dag in dag uit zetten onze vertrouwenspersonen zich in om kinderen, jongeren en ouders te ondersteunen. Ze komen daarbij hele verschillende vragen en klachten tegen. Daarom is geen verhaal hetzelfde. Hieronder krijg je een indruk van hoe de vertrouwenspersoon samen met een kind, ouder of jongere hun vraag of klacht met succes heeft aangepakt.
De 16-jarige Cindy verblijft al een tijd op een open groep van een grote jeugdhulpinstelling. Zoals alle jongeren tegenwoordig zit zij zo’n beetje vastgekleefd aan haar mobiele telefoon. Dag en nacht heeft ze ‘m bij zich. Lees het hele verhaal “Mobiele telefoon ten onrechte ingenomen”
“Ik vertrouw niemand meer. Het heeft helemaal geen zin om mijn problemen te bespreken. Er gebeurt toch niets mee”, verzucht de 15-jarige Janine. Niet zo vreemd als blijkt dat het meisje in 6 jaar tijd op 16 verschillende plekken Lees het hele verhaal “Er werd écht naar me geluisterd”
Tijdens een bezoek aan een gezinshuis vertelt de 12-jarige Maartje aan de vertrouwenspersoon dat zij haar voogd al heel lang niet heeft gezien en ook niet gesproken. Dat vindt ze vervelend, want ze heeft een dringende wens voor sinterklaas. Lees het hele verhaal “Sinterklaaswens”
Rachel van 16 jaar gaat vanwege fysieke klachten niet naar school. Haar school vertrouwt de situatie niet en doet een melding bij Veilig Thuis. Deze organisatie doet – zoals gebruikelijk na een melding – onderzoek of er sprake is van huiselijk geweld of kindermishandeling. Lees het hele verhaal “Onjuistheden in rapport Veilig Thuis”
Meneer Borg is de gezaghebbende vader van Job van 14 jaar. Hij is gescheiden en Job woont bij zijn moeder. Er is een ondertoezichtstelling (OTS) op basis van complexe scheidingsproblematiek van de ouders en een problematische relatie tussen vader en zoon. Lees het hele verhaal “Verstoken van informatie over zoon”
Dian is 12 jaar oud en het jongste meisje op een besloten behandelgroep. Daar zitten nog zeven andere meiden in de leeftijd van 12 tot 18 jaar. Over het algemeen gaat het goed op de groep. Lees het hele verhaal “Vertroeteld én gepest”
Rianne is 8 jaar oud. Vorig jaar heeft het meisje veel problemen gehad op school. Als gevolg daarvan is ze langdurig ‘thuiszitter’ geweest. Inmiddels is Rianne onderzocht en is er geschikt onderwijs voor haar gevonden. Ze heeft het daar redelijk naar haar zin en bouwt weer positieve ervaringen op. Maar haar situatie blijft kwetsbaar.
Een 12-jarig meisje verblijft in een crisisgroep. Ze wil daar graag halal eten, dat doet ze thuis ook. Ze heeft dat gevraagd aan de groepsleiding. Die heeft de moeder van het meisje ingeschakeld.
Luc (niet zijn echte naam) is 15 jaar en woont op een groep voor gesloten jeugdhulp. Tijdens het bezoek van de vertrouwenspersoon vertelt Luc dat zijn deur op slot wordt gedraaid als hij ’s ochtends niet op tijd klaar is.
Ouders van een meervoudig gehandicapt meisje doen een beroep op de wijkcoach van de gemeente voor extra opvang van hun dochter. De ouders vertellen dat zij privé te zwaar belast zijn en in hun netwerk ook geen extra steun hebben kunnen vinden.
Lees het hele verhaal “Wijkcoach neemt hulpvraag niet serieus”
Sinds januari zit Donovan (niet zijn echte naam) op een open leefgroep. De vertrouwenspersoon spreekt hem drie dagen nadat hij daar is geplaatst. Donovan heeft geen idee waarom hij daar zit.
Een jongen van 15 moet weg van de crisisgroep. Hij kreeg een time-out, kwam op een noodbed in een andere groep. De vuilniszakken met zijn spullen haalt hij later op, samen met een medewerker van Jeugdbescherming.
Aan jonge kinderen – in de leeftijd van vijf tot een jaar of tien – is soms moeilijk uit te leggen wat een vertrouwenspersoon is en wat zij of hij komt doen op de groep van de kinderen. Speciaal daarvoor heeft het AKJ een mooi prentenboek.
Een vader ontvangt een brief van de Jeugdbescherming. Hij is er niet blij mee. In de brief staan nogal heftige beweringen over het gedrag van vader en zijn relatie met de kinderen.
Een jongere van 17 jaar met autisme en een licht verstandelijke beperking vertelt tijdens een groepsbezoek dat hij met de vertrouwenspersoon wil praten. Hij vertelt dat hij weer nare dromen heeft.
Het is zover: ze worden pleegouders! In december komt er voor het eerst een kindje uit de crisisopvang bij het stel wonen. Ze blijft bijna drie maanden. Een heftige plaatsing met veel misverstanden. Dat is de conclusie tijdens de gesprekken na afloop.
Lees het hele verhaal “Wel of niet geschikt als pleeggezin?”
Een moeder heeft in het voorjaar contact met een onderzoeker van de Raad voor de Kinderbescherming. De onderzoeker heeft een rapport geschreven naar aanleiding van een onderzoek ‘Gezag en Omgang’. De moeder is het niet eens met de rapportage.
Een schreeuwende moeder aan de telefoon. Haar zoon van twaalf is uit huis geplaatst en ze hoort steeds maar niets van hem. Er is samen met de vertrouwenspersoon al een brief opgesteld met vragen en klachten.
Een vrouw heeft een zoontje die in groep 3 zit. Zijn juf ziet dat het niet goed gaat met het jongetje. Hij zoekt veel ruzie en kan maar moeilijk luisteren. Bij het minste of geringste wordt hij boos.
Een moeder krijgt in 2007 een herseninfarct. Daardoor kan ze niet meer voor haar zoon zorgen. De zoon wordt door de Jeugdbescherming bij zijn vader en stiefmoeder geplaatst.
Een moeder en haar nieuwe partner hebben een klacht over de jeugdbescherming. Een van haar kinderen staat onder toezicht (OTS). De moeder krijgt geen antwoord op haar mails aan de gezinsvoogd.
Een meisje van 13 jaar zit in een open groep, dichtbij haar school en haar vrienden. Er hangt echter een donderwolk boven haar hoofd. De psycholoog en haar ouders hebben namelijk samen besloten dat ze naar een internaat moet.
Een meisje bezoekt al een tijdlang de naschoolse dagbehandeling voor jonge jeugd. De vertrouwenspersoon is daar ook, één keer per maand. Het meisje vindt het gezellig om met de vertrouwenspersoon te kletsen. Lees het hele verhaal “Thuis mishandeld”
De ouders zitten met elkaar in een vechtscheiding. De man en vrouw zijn al twee jaar uit elkaar. De vader ziet zijn dochter nu om het weekend. Zou dat niet wat vaker kunnen? Als co-ouder liefst.
Een meisje van 16 is woest. Ze heeft recht op € 75 kleedgeld en krijgt nu maar € 25. Hoe kan dat? De groepsleiding heeft gezegd dat het niet te weinig is.
Ze heeft het niet breed. Toch ving ze drie maanden lang de kinderen van haar naaste familielid op. De ouders van de kinderen hadden beloofd dat zij zouden meebetalen aan de kosten voor de kinderen. Maar dat deden ze niet.
Lees het hele verhaal “Geen pleegzorgvergoeding. Of toch wel?”
Chat momenteel gesloten
Open: ma-do 16:00-20:00
en vr 15:00-17:00 uur
